August period
…En ik ben er weer! Na een zomer vol zon, uitslapen, en een maandlang vrijwilligersproject in Borneo samen met (ex-)students van 7 verschillende UWC’s, ben ik nu weer terug in Wales, voor mijn tweede jaar op AC!
Toen ik op 4 augustus weer terug kwam begon August Period: twee weken waarin alleen de second years op de campus zijn. Het was een heel leuke tijd, en verbazingwekkend mooi weer (het is immers Wales…). Tijdens August Period staat service centraal, en met de Music Therapy groep hadden we elke dag training om onze skills te verbeteren én we zijn gaan kamperen in Noord-Wales, waar we een bergwandeling hebben gemaakt en muziektherapie hebben gegeven in een Welshsprekend tehuis. Verder waren we druk bezig in PK om het huis te versieren voor de aankomst van de first years, we zijn met alle PK second years gaan barbecuen op het strand, en we zijn een keer met ongeveer het hele college in een veld gaan liggen om 3 uur ’s nachts om een sterrenregen te bekijken (en ik heb zo’n 10 vallende sterren gezien!).
Op 17 augustus, precies een jaar nadat ik zelf voor het eerst op AC was aangekomen, kwamen de nieuwe first years aan. De AC-traditie is dat second years op de aankomstdag zich verkleden, en met een heleboel lawaai de first years verwelkomen. Het was bizar en chaotisch, maar echt een van de leukste dagen die ik ooit op AC gehad heb!
Voor de nieuwe first years is het nu induction, en ik ben druk bezig met presentaties houden over Music Therapy Service (in totaal moet ik 14x dezelfde presentatie geven…ieh). Morgen gaan de PK first years op kamp, dus dan hebben wij even rust om te werken aan onze Extended Essays en Internal Assessments, want ja die moeten ook gebeuren: het is nog een week tot codes weer beginnen…
1/2
1/2.
Ik ben nu op de helft: één jaar voorbij, nog één jaar te gaan. Heel raar en heel onwerkelijk, want dit jaar is voorbijgegaan in een seconde. En toch, er is zoveel gebeurd. En ik ben zoveel veranderd.
En nu ik op de helft ben, is het tijd voor een paar reflecties. Niet dat ik deze 10 weken zomervakantie stil ga zitten! Tussen Extended Essay (een 4000 woord onderzoeks-essay, ik doe mijne over “The portrayal of the crucifixion through religious symbolism in Bach’s St. Matthew Passion”. Jawel.), Internal Assesments (essays die een deel van je final IB grades uitmaken), en een maand lange reis naar Borneo om vrijwilligerswerk te doen heb ik weinig tijd om even stil te zitten en na te denken.
De zondag voor de laatste week begonnen we met op te ruimen en onze spullen in dozen op te bergen. Terwijl ik door al mijn bergen spullen heenwerkte, vond ik het vliegticket van 17 augustus vorig jaar. De dag dat ik naar AC vertrok. Sinds dat moment is mijn leven heel erg veranderd, en ik had me tijdens die vlucht van Schiphol naar Heathrow nooit kunnen voorstellen alles wat ik het afgelopen jaar heb meegemaakt. En nu, ik ben op de helft. Wie weet wat er volgend jaar allemaal nog gaat gebeuren. En daarna, universiteit? Ik heb nog geen idee welke, en waar. En dat niet-weten is iets dat ik op AC steeds meer ben gaan waarderen. Elke dag op AC bracht tot nu toe een nieuw avontuur, en het feit dat ik in de ochtend nog niet kan voorspellen alles wat ik die dag ga meemaken, maakt het alleen maar bijzonderder.
De laatste dag van het term was zaterdag. De dag begon met house clean-up, wat bestond uit alles in het huis schoonmaken en opruimen, iets dat wel nodig is nadat je er een jaar lang met z’n vijftigen hebt gewoond…! In de middag was de leaver’s ceremony, de graduation voor de second years. Het was een leuke assembly, met mooie speeches, sommige ontroerend en anderen juist weer heel grappig. Leaver’s Ceremony werd geopend door ACapella, het acapella koor van de school waar ik ook deel van uitmaak en dat ik volgend jaar ga leiden. We zongen een medley van liedjes die iets te maken hadden met AC, en terwijl ons optreden voortging werden veel second (en first!) years emotioneel en velen zaten huilend in de zaal. Op het eind kregen we een staande ovatie. Een success dus! Toen de ceremony afgelopen was vormden we met alle first years een erehaag van het kasteel naar de second lawn, waar de leaver’s buffet werd gehouden. Het was gelukkig stralend en prachtig weer, zeker omdat het de dagen ervoor had het alleen maar geregend!
Alle first years in de Inner Courtyard, voor de Leaver’s Ceremony
PK house foto! (met bijna de helft van PK ontbrekend…? Nouja…)
First en second year Music students na de Leaver’s Ceremony
De volgende ochtend was het tijd om te vertrekken, en na een veelste kort afscheid (vanwege een ongeduldig wachtende taxi) vertrok ik weer via Cardiff Airport terug naar Nederland.
Nu ben ik even een weekje thuis, dit weekend krijg ik een groep vrienden van AC te logeren en op maandagochtend vertrek ik dus voor een maand naar Borneo! Heel spannend, en ik heb er heel veel zin in. Het is een project samen met students van meerdere UWCs, en als ik weer terug ben zal ik vast en zeker uitgebreid verslag erover doen.
Op de helft, daar ben ik nu. Maar de tijd gaat snel hier. Voor ik het weet ben ik al over de helft heen. Voor ik het weet is die laatste helft alweer voorbij.
Maar daar wil ik nog niet aan denken. Ik heb nog een heel jaar op Hogwarts te gaan.
Spanje
Twee weken geleden ben ik naar Spanje geweest! Ik ging daar naartoe om deel te nemen aan IE University’s Junior Advisory Board, een jaarlijkse conference waarvoor 15 jongeren van over de hele wereld worden uitgenodigd om naar IE University te komen voor een week op de IE campuses in Madrid en Segovia om de toekomst van het hoger onderwijs te bespreken. Een heel bijzondere kans dus!
< De hele Junior Advisory Board op IE’s Segovia campus!
De week begon op maandagochtend, toen ik om 2.30 AM opstond en naar het vliegveld vertrok. Daar kreeg ik te horen dat er vier-en-een-half uur vertraging was door een lek in het vliegtuig. Niet echt het nieuws dat je wilt horen op een maandagochtend om 4 uur ’s ochtends, maarja. 14 uur later, een taxi, twee vluchten, een gemiste vlucht, een bijna-gemiste vlucht, een gemiste bus, een taxi, een trein en nog een taxi later, kwam ik eindelijk aan op de IE campus in Segovia, waar de week begon. We verbleven in een residence hall van de universiteit, en ik had een kamer die ongeveer even groot was als mijn hele AC-dorm (met als enig verschil dat ik deze kamer niet met 3 anderen hoefde te delen!). We kregen workshops van de professoren van IE over public speaking, critical thinking en learning development, we hielden een debat in IE’s radiostudio lab over entrepreneurial education én kregen een workshop in salsa-dansen!
< Segovia!
Woensdag aan het eind van de middag vertrokken we naar de IE campus in het centrum van Madrid (ongeveer een half uur van Segovia). Daar kregen we nog meer workshops, een uitgebreide citytour en op donderdag was het tijd voor het belangrijkste onderdeel van de hele week: de presentatie van onze ideeën over de “future of higher education”, die we presenteerden aan het bestuur van de universiteit. Ik was één van de 6 presentatoren, dus heel veel spanning, maar gelukkig ging het goed! Toen de presentatie over was en we allemaal weer adem konden halen, was het tijd voor de afsluiting van de week: een verassingsdiner in Real Madrid’s Barnabéu stadion! Ook al ben ik niet echt een voetbal fan, deze locatie was wel echt heel erg bijzonder: vanuit de compleet glazen muur van het restaurant hadden we uitzicht over het gigantische, verlichte stadion. Én het eten was ook geweldig.
<het restaurant met uitzicht over de Barnabéu!
De volgende ochtend vertrok ik weer terug naar AC, en na weer wat vliegtuigperikelen en een verloren koffer, kwam ik in de avond weer aan in Wales. Maar weinig tijd om bij te komen had ik niet: ondertussen waren first-year exams al begonnen en in de week daarop moest ik dus al mijn exams doen.
Ondertussen ben ik klaar met mijn first-year exams. Ze waren stressvol, maar ik heb ze overleefd! Nu maar hopen dat de resultaten goed zijn, dat krijg ik volgende week te horen…
Sustainability
Vlak voor Easter Break was de international show, de grootste jaarlijkse show die ieder jaar wordt georganiseerd om geld op te halen voor Save The Children. Ik deed (natuuuurlijk) ook mee, aan de Japanese Fisherman’s Dance en de Flag Ceremony.
Japanese Fisherman’s Dance!
Flag Ceremony! (Raad maar welke vlag van mij is, haha)
Ook hadden we voor Easter Break de laatste conference van dit jaar, de Sustainability Conference. UWC heeft in zijn mission statement “for a sustainable future”, maar helaas is duurzaamheid een van de onderwerpen die nog wel serieuzer genomen mogen worden hier op AC. En deze conference wilde dat dus bereiken! De conference begon met een lecture van een professor van de Universiteit van Maastricht (!), die (met een overtuigend Nederlands accent..) kwam vertellen over de verschillende Water Management theorieën, een onderwerp dat zeker voor ons Nederland heel relevant is! Daarna vertelde ze over watergebruik bij voedselproductie, wat heel confronterend was. Wist je bijvoorbeeld dat één koe 13.000.000 liter water nodig heeft?
Hierna had ik een workshop in de Valley, waarbij we van een heel enthousiaste instructrice leerden om versieringen te maken van wilgentakken. Heel erg leuk, en ik heb onder andere een vogelvoerder gemaakt die nu als versiering in mijn kamer hangt (dus de vogels hebben er helaas vrij weinig aan…).
Mijn tweede workshop was over vegetarianism en veganism. Als iemand die al 5 jaar lang overtuigd vegetariër is wist ik heel veel al, maar in veganisme had ik me nog nooit echt verdiept. Helemaal gemotiveerd en geïnspireerd na de workshop besloot ik om tot aan Easter Break vegan te eten. Een hele uitdaging, zeker met het canteen eten dat al voor vegetariërs niet erg divers en interessant is. Maar ik deed het vooral omdat het een goede kans om me nóg meer bewust te maken van wat ik eet: nu pas realiseerde ik me dat de meeste tijd we geen idee hebben van wat er eigenlijk in ons eten zit. Alleen twee weken zonder chocolade kon ik echt niet, want zonder dat is het onmogelijk om te overleven op AC…
De volgende dag begon met een lecture van een Cambridge professor over sustainability law, wat onderbroken werd door de Solar Eclipse die we met de hele school vanaf Top Lawn zijn gaan bekijken. Daarna een verdere workshop over management perspectieven, en dat was het einde van deze conference.
Solar eclipse gezien vanaf de Top Lawn!
Maar de sustainabilityness eindigde niet na de conference: deze week ben ik Ecorep van mijn huis geworden, wat betekent dat ik nu PK House Representative van Sustainability Council ben!
Na een heel leuke (maar veeel te korte) Easter Break is het nu echt lente: de zon schijnt en overal bloeien narcissen (het nationale symbool van Wales):
(Op de achtergrond zie je mijn huis PK!)
Helaas kan ik weinig van het mooie weer genieten want ik ben nu de hele dag aan het leren voor de First-Year Exams. Ze beginnen over twee weken, maar ik ga volgende week naar Spanje (Wat? Binnenkort meer hierover!) en als ik terugkom zijn exams al begonnen…
Nog even heel leuk nieuws: mijn AC first year van UWC Nederland is bekend én dit jaar is er ook een Sorghvlieter geselecteerd voor UWC Pearson!
Jan-Willem en Gijs, heel erg veel plezier en ik weet zeker dat jullie twee geweldige jaren gaan hebben!
Georgië
Project Week.
Elk jaar gaat de hele school een week op project reis. De mogelijkheden zijn eindeloos: van zeeschilpadden redden in Italië tot een pelgrimstocht maken naar Santiago de Compostela, van rendieren bezoeken in Finland tot een tsunami reddingsboot bouwen.
Ik besloot om naar Georgië te gaan, voor een project met de organisatie Paint the World, opgericht door AC-student Lika Torikashvili. Met een groep van 11 ACers vertrokken we op vrijdag naar Georgië, waar we samen met 5 students van UWC Adriatic en onze Georgische hosts een week lang in de hoofdstad Tbilisi waren.
Deze week was misschien wel de meest bijzondere reis die ik ooit gemaakt heb, en ik heb zo veel geleerd. Levenservaring, heel belangrijk. Een chronologisch gedetailleerd verslag van deze week zou een kilometer lang worden, dus dat ga ik niet eens proberen te schrijven. Maar om het heel kort samen te vatten: het was geweldig.
Georgië is een vrij onbekend land aan de rand van Europa, op de grens met Azië. Over in welk continent het land ligt zijn de meningen verdeeld, maar het land zelf lijkt een voorkeur voor Europa te hebben: ondanks dat Georgië geen lid van de EU is en dat in de voorzienbare toekomst ook niet gaat worden zijn ze erg trots op de EU, en kun je de EU vlag op elke straathoek zien wapperen. Veel Russische invloeden ook; het merendeel van de bevolking spreekt zowel Georgisch als Russisch en sporen van de oude Sovjet Unie zijn duidelijk te zien.
Tijdens de week hebben we weeshuizen, kinderziekenhuizen en arme gemeenschappen bezocht om eten te brengen, muziek te maken, te dansen en gewoon met de kinderen te lachen en spelen. Verder hebben we televisie optredens gedaan en zijn we gaan praten met politici (waaronder de prime-minister…) om aandacht te vragen voor Paint the World. Ook hebben we veel culturele plaatsen bezocht, zoals het nationale museum, het nationale dansgezelschap, een moskee, een synagoge en meerdere Orthodoxe kerken, en op de laatste dag hadden we een ontmoeting met de Patriarch, de allerbelangrijkste religieuze leider van Georgië.
Heel veel grote en bijzondere gebeurtenissen dus, maar toch zijn het de kleine dingen die het meeste indruk op me hebben gemaakt:
De schoonheid van de met sneeuw bedekte bergen, het met goud en juwelen versierde paleis van de Patriarch, de schrijnende armoede buiten Tbilisi, de ruïnes van de oude Sovjet fabrieken, de moeder met kind aan het bedelen op straat, de traditionele dansen en muziek, het afval op het platteland, de witgeverfde bomen, de vodka reclames boven de snelweg, de Panduri, Khachapuri, en de oneindige, oneindige gastvrijheid van de Georgiërs.
Te gast bij een TV-show….
….en nog een keer op TV!
En natuurlijk representeerde ik Nederland overal! (hier: buiten het paleis van de Patriarchy)
Het was een ongelofelijke en intense week, met heel weinig slaap en heel veel nieuwe ervaringen. Nu terug op AC kan ik bijna niet geloven dat ik dit allemaal heb meegemaakt, en toch is het echt zo. Morgen beginnen weer de gewone lessen, maar de herinneringen van deze week zal ik niet zo snel vergeten.
Madloba, Georgië.
Winter
Na vier weken kerstvakantie ben ik weer terug op AC, voor mijn tweede term!
Meteen het eerste weekend van dit term, op 17 januari, was de eerste en enige echte Tedx Youth@UWCAC! Naast 8 students die een Tedx Talk gaven kwamen er ook 12 sprekers van buitenaf naar de campus voor het weekend, een hele onderneming dus! Ik hielp mee met de organisatie en dat betekende dat ik de hele week voorafgaand aan de Tedx heb besteed aan dingen zoals karton knippen, borden verven en tickets indelen. Op de dag zelf had ik de geweldige rol als kaartjesknipper, wat betekende dat ik de hele dag bij de ingang mocht staan om, jawel, kaartjes te knippen. Al met al was de Tedx, natuurlijk mede dankzij mijn onmisbare bijdrage, een heel groot success.
Het weekend daarop gingen we met een groep van zo’n 150 staff en students schaatsen op een ijsbaan in Cardiff. Terwijl ik mijn Afrikaanse vrienden aan de hand vasthield tijdens hun eerste ‘stapjes’ op het ijs, trokken de achteruitschaatsende Scandinaviers mij weer zwierig mee over de schaatsbaan. Culturele diversiteit op zijn best. Zoals een van mijn Chinese vriendinnen zei: “last year I couldn’t have believed that I would be iceskating with a Dutch girl in Wales!”.
In het weekend daarna ben in ik in de avond samen met Mégane (België) en Ellen (België/Nederland/Ierland) een stuk van het coastal path gaan wandelen. Het coastal path loopt over de kliffen langs de kust van Wales. Vanwege alle Welshe regen moesten we op sommige plekken door enkeldikke modder lopen en af en toe leek het pad meer op een rivier, maar het uitzicht was het meer dan waard!
Deze week was de United World Conference. De conference was twee dagen en bestond voor een gedeelte uit lectures en workshops van verschillende sprekers over onderwerpen als invloed van de UN en de Millenium Development Goals, en de rest van de conference was de ACMUN, oftewel de Atlantic College Model United Nations. Voor de ACMUN was ik Chair van de General Assembly, en het onderwerp waarover werd gedebatteerd Human Trafficking. Het “chairen” was niet altijd even gemakkelijk maar vooral echt heel erg leuk. MUN debatten zijn heel formeel en volgen eindeloze regels en protocollen. Zeer serieus dus, maar omdat dit AC is en alles hier nét even anders gaat dan je zou verwachten, gebeurde er tijdens deze MUN toch ook wat dingen die je waarschijnlijk niet dagelijks in de UN tegenkomt. Om een korte samenvatting van de gebeurtenissen in mijn General Assembly te geven: op de eerste dag probeerde de United Arab Emirates de Chair (mij dus) om te kopen en daarna ontving ik een dreigbrief van de USA. Niet veel later kwam Foxnews aankondigen dat er documenten waren gelekt die erop duidden dat personeel van de CIA betrokken was bij Human Trafficking en naar aanleiding daarvan besloten acht landen gezamelijk oorlog aan de USA te verklaren. Maar gelukkig arresteerde de MUN “security” kort daarna de dader, een Chinese CIA-agent die een spion voor China bleek te zijn. De volgende dag werd ontdekt dat de dreigbrief een vervalsing was gemaakt door de United Arab Emirates en dus sloten alle landen maar weer vrede met de USA en vluchtte de UAE de General Assembly uit, achterna gezeten door de security. Uiteindelijk kwamen alle landen tot een overeenkomst en werd een resolutie voor de internationale bestrijding van Human Trafficking aangenomen.
De General Assembly van de ACMUN 2015!
Nu is het zondagavond en nadat ik een weekend lang heb kunnen uitrusten van alle spanning en sensatie van de United World Conference is het morgen weer tijd voor school, dus hoog tijd dat ik aan de slag ga met mijn huiswerk! Want ja helaas, dat is er ook nog…
Kerst
Het einde van mijn eerste term hier op AC komt er snel aan, iets wat ik maar moeilijk te geloven vind. Ben ik hier echt al bijna vier maanden?!
In de laatste paar weken begon de campus steeds meer in de kerstsfeer te komen. De dagen tot Christmas break werden geteld, de huizen versierd met zelfgemaakte kerstdecoraties en langzaamaan werd alle muziek in de dayrooms verdrongen door kerstliedjes.
Maar ondanks dit ging het “gewone” leven natuurlijk ook door. Voor ons first-years betekende dat een heleboel end-of-term essays, presentaties en exams (zoals bijvoorbeeld een Maths exam op zaterdagochtend…!!!), en de second-years zijn helemaal gestresst door university applications en deadlines. Omdat iedereen dus wel wat vrolijkheid kon gebruiken, hebben we met een groep van ongeveer 10 students de “Christmas club”opgericht, en onszelf (heel officieel) verkozen tot Christmas reps, met als doel om vrolijkheid en Christmas-spirit te verspreiden. We hadden als plan om voor de héle school koekjes te gaan bakken, en op zondag is het ons gelukt om het te doen: we hebben in totaal 550 koekjes gebakken en daarbij evenveel handgeschreven briefjes gemaakt! Al kerstliedjes zingend zijn we daarna de hele campus rondgegaan om op alle bedden koekjes en briefjes neer te leggen, en de overgebleven koekjes hebben we naar de teachers lounge en kitchen staff gebracht. Het was een heel project en ongelofelijk veel werk, maar wel heel erg gezellig en we hebben zoveel leuke reacties gekregen van de rest van de AC-community dus het was echt een succes! Ik denk alleen niet dat ik het binnenkort weer ga doen, ik heb voor even wel genoeg koekjes gebakken…
Voor onze laatste Music Therapy session dit jaar hebben we in het verzorgingstehuis een special Christmas versie gedaan: allemaal in kersttruien gekleed hebben we kerstliedjes gezongen en verteld over de kersttradities van onze eigen landen. Ik heb verteld over sinterklaas (iets waar volgens mij niemand ook maar iets van begreep haha) dus eindigde ik maar met een sinterklaasliedje te zingen.
Op zaterdag was de Christmas party! Wij hadden onze met PK in de Bradenstoke Hall, dus de beste locatie natuurlijk! Het enige jammere was dat de verwarming in de Bradenstoke kapot is en het was dus ijs en ijskoud… Maar dat maakte het natuurlijk niet minder leuk en zorgde gewoon voor een extra winterachtige sfeer!
De PK girls in de dayroom…
Heel PK in de Bradenstoke…
…En de eerste officiële dorm 12 foto!
V.l.n.r.: Shohini (USA), Chloé (Frankrijk), IK :) en Faye (China)
In de laatste week van deze term was de uitvoering van het toneelstuk van Mimi, een van mijn Music Therapy second years. Voor haar IB theatre regisseerde ze een zelfgeschreven toneelstuk over de niqab, en een groep van 10 first years (waaronder dus ik) waren de acteurs. Het was een heel abstract toneelstuk in zogenaamde “Butoh” stijl, dat voor een groot gedeelte bestaat uit over het podium rollen, kruipen, vallen en weer opstaan. Deze vorm van theater leren was een heel nieuwe ervaring en de uiteindelijke voorstelling (alweer in de ijskoude bradenstoke helaas) ging goed en was heel erg leuk!
De laatste dag van codes is nu voorbij, en vandaag is het alleen nog huisopruimdag en hebben we onze rapporten gekregen. In de middag was er nog de end-of-term Christmas lunch met Christmas pudding, Christmas crackers en alle staff in Christmas jumpers, en daarmee is mijn eerste term hier op AC nu bijna officieel voorbij. Ik vind het maar moeilijk te geloven, de tijd is zo snel gegaan! Om mijn mede-PK first year Muzakkir uit Bangladesh te quoten:
“Day 116 and it seems like we only arrived yesterday.”
Vanalles
Nu de aanmelding voor volgend jaar alweer geopend is (4 en 5 VWOers: meld je aan HIER!) wordt mij heel vaak gevraagd hoe het nou écht is op een UWC, dus ik zal deze post proberen wat meer te vertellen over het ‘dagelijkse UWC-leven’!
En ja, we doen hier op AC heel bijzondere dingen en maken geweldige, fantastische en unieke dingen mee, maar er is natuurlijk ook nog school en dat is gewoon heel erg hard werken.
School, dus. Lessen heten hier Codes en duren 50 minuten. Voor het International Baccalaureate moet je 6 subjects doen, 3 Higher levels die je 5x per week hebt en 3 Standard levels die je 3x per week hebt.
Mijn vakken zijn:
HL Anthropology
HL French B
HL Music
SL English language and literature A
SL Biology
SL Mathematical Studies
Service is twee dagdelen per week, wat voor mij dus Music Therapy op woensdag en donderdag is. Ook moet je twee activities doen, ik heb het Madrigal Choir op maandagavond, dit is een activity die het hele schooljaar duurt en als wisselende activity doe ik nu UWC United op dinsdagavond, een activity waar we proberen de band tussen de UWC’s te versterken.
Naast deze veplichte dingen worden er ook nog heel veel meer georganiseerd, zoals workshops, councils, Friday night lectures, en extra activities. Bijvoorbeeld een paar weken geleden was er een after check-in Treasure Hunt, waarbij we tot 3 uur ’s nachts aan het rondrennen waren door het kasteel om raadsels op te lossen en dit weekend was er een vuurwerkshow op het Jousting Field om Guy Fawkes day te vieren:
Foto credits: Jo, mijn Maleisische mede-PK secondyear!
Het is onmogelijk om een doorsnee dag op AC te beschrijven omdat letterlijk geen één dag hetzelfde is, maar om een beetje een impressie te geven van hoe een dag eruit kan zien, heb ik hier voor een hele dinsdag bijgehouden wat ik allemaal heb gedaan…
7.00 Opstaan!
7.35 Naar breakfast in de dining hall in het kasteel. De meeste ochtenden lukt het me niet om op tijd voor breakfast op te staan, maar het is het echt waard: scrambled eggs, pancakes, fruit en hot chocolate.
8.00 Mijn eerste code deze ochtend is Maths. We bespreken de test die we de vorige les hebben gemaakt.
8.55 Double code Music. Vandaag werken we zelfstandig aan onze eigen composities. Aan het eind van de les gaat het brandalarm af en moet de hele school evacueren en verzamelen op de Top Lawn bij het kasteel. We staan in de stromende regen terwijl iedereen geteld wordt, en als dat is eindelijk gedaan is krijgen we te horen dat het alleen maar een brandoefening was. Doorweekt ga ik weer terug naar PK.
10.25 Free code, oftewel study time. Ik maak thee, check mijn e-mail en heb een diepzinnige discussie in de dayroom. Bij de tijd dat ik aan studeren toekom is mijn free code al weer om, oeps..
11.35 Biology. We hebben een debat over of embryonische stamceltherapie ethisch verantwoord is of niet.
12.30 English. We kijken een documentaire over de “portrayal of women in advertising”.
13.25 Lunch!
14.30 Piano les.
15.15 Vrije tijd. Ik ga chocolade kopen in de Coffee Lounge voor mijn Secret Santi.
16.30 Music tutorial. In een klein groepje krijgen we een extra muziek-theorieles.
17.30 Dinner!
18.00 Deze week is het Political Ideology focusweek, dus elke avond zijn er extra workshops. Die van vandaag is een discussie over verschillende politieke ideologieën.
19.00 UWCUnited. We bedenken verschillende ideeën over hoe we de band met de andere UWCs kunnen versterken.
20.15 Terug naar PK. Geen zin in huiswerk, dus in plaats daarvan meer diepzinnige gesprekken in de dayroom.
21.00 Sustainability Council. Hier bespreken we hoe we AC duurzamer kunnen maken en hoe we de andere students kunnen bewustmaken over dingen als recycling, minder vlees eten en andere eco-friendliness!
22.15 Terug naar PK voor check-in. Eindelijk begin ik aan mijn lang-uitgestelde huiswerk…
00.00 Zzzzz…
Dit is maar één voorbeeld van hoe een dag op AC eruit kan zien, maar echt elke dag is anders en gebeurt er wel iets bijzonders en nieuws. Er is maar één ding dat hetzelfde blijft: er is ALTIJD heel heel veel te doen!
…zelfgemaakte foto’s!
Midterm
Terwijl ik dit schrijf is het nog één dag tot midtermbreak, waarin ik voor een weekje weer terug naar Nederland ga, dus ik heb nog net even de tijd om te schrijven over alles wat er sinds mijn vorige post gebeurd is hier op AC!
De week na de Social Justice Conference was het Mental Health Focusweek, met workshops en presentaties over, jawel, Mental Health! Daarna was het Gender and Sexuality focusweek, georganiseerd door Platform 6, de LGBTQ+ groep van AC. Er werden nog meer workshops en debatten gehouden, en de week begon met Gender Benderday, waarin het de bedoeling was dat alle jongens verkleed als meisjes naar school gingen, en omgekeerd. Iedereen deed hier heel enthousiast aan mee, en het was geweldig om alle creatieve outfits te zien! De focusweek eindigde met het 21%-ball, waarvoor je een partner van hetzelfde geslacht mee moest vragen. Ik ging samen met Reut uit Israël, en ook dat was heel heel leuk.
Vorige week werd er gefilmd bij het kasteel, voor de BBC-serie the Hollow Crown. We hadden gehoord dat o.a. Benedict Cumberbatch in deze serie speelt en dus naar de campus ging komen, en omdat we dat natuurlijk met eigen ogen wilden zien ging ik samen met mijn dormmate Chloe en Victoria uit Noorwegen op zoek naar een plek in het kasteel van waaruit je de courtyard waarin gefilmd werd kon zien. Uiteindelijk ontdekten we dat we vanuit het raam van de opslagkamer van de Vice-Principle geweldig uitzicht hadden op Benedict en co. We wisten niet zeker of we hier wel mochten zijn, dus toen we voetstappen hoorden bleven we heel stil zitten. Gelukkig vertrokken de voetstappen weer, en wij konden verder gaan met de filmset bespioneren. Maar toen we na een tijdje besloten weer terug te gaan, ontdekten we dat de opslagkamer op slot was gedaan. Tsja, daar zaten we toen. We besloten maar te wachten achter de deur tot iemand zou langskomen. Na een tijdje hoorden we voetstappen aankomen, dus we bonsden op de deur en vertelden onze redder door de deur heen dat we drie firstyears waren die hier opgesloten zaten. Onze redder, een secondyear die toevallig was langsgelopen, is toen naar het huis van de Vice-Principal gegaan (het was immers zijn opslagkamer, dus hij had de sleutel) en een half uur later werden we bevrijd door de Vice-Principal, die gelukkig helemaal niet boos was en het vooral heel grappig vond.
Donderdag was de jaarlijkse Amnesty Headshaving, waar elf mensen (waaronder Chloe!) hun hoofd gingen laten kaalscheren voor Amnesty. De headshaving was in de Bradenstoke hall (denk Harry Potter), en er werd daar voor elke ‘tribute’ een veiling gehouden: de hoogste bieder mocht die persoon kaalscheren. Met heel PK hadden wij de veiling van Chloe gewonnen, wat betekende dat ik mee mocht helpen Chloe’s haar af te knippen en daarna haar hoofd kaal te scheren. Het was heel onwerkelijk om te doen (hoe vaak krijg je nou de kans om iemands haar af te knippen?!) maar ook echt een geweldige ervaring. En nu lopen er dus 11 kale mensen rond op de campus! Ohja, en nog iets heel leuks: vlak voordat de headshaving begon kwam Benedict Cumberbatch de Bradenstoke binnen om ons te vertellen hoe goed hij het vindt dat wij ons inzetten voor Amnesty en dat het belangrijk is dat wij als jeugd geinteresseerd zijn in politiek, en dat als je jong bent het dé tijd is om statements te maken!
Nu is het tijd om mijn koffer te gaan inpakken, maar over een week kom ik weer terug naar AC. To be continued…
Foto credits: Sonja, mijn Finse mede-PK firstyear!
Social justice
De lessen zijn ruim een maand bezig nu, en ik begin steeds meer in het ritme van het “AC-leven” te komen. Wat ik nu al geleerd heb, is dat dagen hier nooit hetzelfde zijn: elke dag gebeuren er weer nieuwe dingen. Ik begon net een beetje aan het lesrooster te wennen, toen het deze week tijd was voor de eerste AC firstyears diploma period. Deze hele week waren er geen normale lessen, want tijdens diploma periods wordt aandacht besteed aan andere onderwerpen, en deze weken zijn een van de dingen die UWCs zo bijzonder en anders maken dan “normale” scholen.
De week begon met de Social Justice Conference. De eerste dag van de conference hadden we workshops en lectures van mensen van binnen en buiten de school over verschillende onderwerpen die te maken hebben met het thema Social Justice: er werd een presentatie gegeven door politieke vluchtelingen, een workshop over reflective leadership, en verschillende mensen gaven presentaties zowel voor als tegen kapitalisme. De volgende dag gingen we naar een oude kolenmijn, waar we een rondleiding in de mijn kregen door een ex-mijnwerker. Wales is de plaats waar de industriele revolutie is begonnen, en dat is te danken aan de kolenmijnen, die tot ongeveer 20 jaar geleden de belangrijkste bron van inkomsten waren. Nu zijn alle mijnen gesloten, maar ze hebben een hele belangrijke invloed op Wales gehad. De derde dag moest elk huis een presentatie geven over een zelfgekozen Social Justice onderwerp. Elk huis had hard aan hun presentaties gewerkt, en ze waren dan ook allemaal echt heel erg goed. Een paar onderwerpen waren: refugees in Lebanon, illiteracy in Bangladesh, Rohingya’s in Myanmar and childsoldiers. Wij in PK hadden als onderwerp gekozen voor bonded labour in Pakistan. Onze presentatie bestond uit een zelfgemaakte video, speeches, toneelstukjes en op het eind zongen we met z’n allen het lied “swing low, sweet chariot”.
< PK firstyears vlak voor onze presentatie
De uitvoering ging goed, maar er waren heel veel goede en indrukwekkende presentaties dus het was spannend wie zou gaan winnen. Aan het eind van de dag kwam het verlossende woord: PK had gewonnen!
< …en groepsfoto nadat we gewonnen hadden!
De rest van de week hadden we workshops in first aid (ik kan nu reanimatie hoera!) en “study skills” zoals time management, iets wat hier op AC heel belangrijk is want er is zoooveel te doen dat er altijd tijd tekort is! Ik vond deze eerste diploma period heel erg leuk, en ik heb het gevoel dat ik veel meer geleerd heb deze week dan ik ooit had kunnen leren met gewone lessen, dus ik kan niet wachten tot de volgende!
Barbaratlantic 
